F – FIORDLAND
Ósmy cud świata
Fiordland to największy ze wszystkich 14 parków narodowych w Nowej Zelandii. Jego powierzchnia stanowi 12,5 tys. km². Krajobraz parku został ukształtowany przez zlodowacenia. Najważniejszym jego elementem są liczne fiordy.
Malownicze zatoki o stromych zboczach wcinające się w głąb lądu większość zapewne przypisuje norweskiej linii brzegowej. Tymczasem na drugim końcu świata Morze Tasmana zapuszcza się w głąb krainy niezwykłej urody i harmonii. Wprawdzie tutaj fiordy nie osiągają 200 km długości, ale ich piękno zachwyca ze wszech miar.
Do połowy XX w. tereny te były niemal całkowicie odcięte od cywilizacji. Znali je jedynie Maorysi, którzy nie ingerowali zbytnio w piękno natury. Na obszarze parku znajduje się łącznie 15 fiordów. Prym wiodą: Milford Sound, Doubtful Sound, Dusky Sound oraz George Sound. Nazwa sound oznaczała dolinę. Określenia używano, ponieważ trudno było dotrzeć od strony lądu do Morza Tasmana. Nawet wybitny podróżnik James Cook, który w drugiej połowie XVIII w. dotarł do wybrzeży Nowej Zelandii, nie był pewien czy uda mu się zawrócić wpływając między stromymi skalistymi zboczami (stąd też nazwa „doubtful”, czyli wątpliwy).
Najsłynniejszy jest jednak fiord Milforda. Rudyard Kipling angielski pisarz o hinduskich korzeniach, autor „Księgi Dżungli”, nazwał to miejsce „ósmym cudem świata”. 20 kilometrowy fiord swój początek bierze w Zatoce Milforda, która uważana jest za jedno z najbardziej deszczowych miejsc na Ziemi. Największą atrakcję stanowi oczywiście rejs statkiem w przepięknej scenerii. Z perspektywy tafli wody majestatycznie prezentuje się góra Mitre Peak (1962 m n.p.m.).
Statek podpływa blisko fantastycznych wodospadów Bowen oraz znajdujących się bliżej Morza Tasmana, Stirling Falls.
Krystalicznie czysta woda to idealne środowisko dla delfinów oraz fok. Na lądzie również można spotkać wiele fascynujących gatunków. Fiordland jest domem dla zagrożonej wyginięciem jedynej na świecie nielotnej papugi kakapo.
Symbolem parku jest pingwin grubodzioby oraz kiwi brunatne. Park Narodowy Fiordland został założony w 1952 r. W 1990 r. z kolei wpisano go na listę UNESCO. Zainteresowanie ruchem turystycznym znacznie wzrosło. Dlatego wyznaczono tutaj specjalny szlak trekkingowy – Szlak Milforda.
53 kilometrowy odcinek zaczyna się od największego na wyspie jeziora Te Anau, a kończy przy Zatoce Milforda. Nowozelandczycy uznają ten odcinek za „najlepszy szlak pieszy na świecie”.
W sezonie od października do kwietnia ruch turystyczny jest reglamentowany. Pokonanie szlaku z przewodnikiem zajmuje 4 dni. Maksymalnie dziennie Szlak Milforda może przemierzyć 90 osób. Poza sezonem obostrzenia nie obowiązują, jednak przejście nie należy do bezpiecznych.
Park Narodowy Fiordland to z pewnością jedno z najpiękniejszych miejsc na naszej planecie. Odwiedzić ten oszałamiający świat przyrody w fascynującej Nowej Zelandii (najlepiej z perspektywy trekkingu Szlakiem Milforda) to moje ogromne marzenie…
