K – KUROZWĘKI
Bizony i labirynty
Maleńka wieś na wschodzie województwa świętokrzyskiego, licząca zaledwie 800 mieszkańców. W XIV w. w Kurozwękach wybudowano drewniano – murowany zamek, który z czasem przekształcił się w zespół pałacowy.
Był on siedzibą rodu Kurozwęckich, następnie Lanckorońskich, Popielów. W XVIII w. pałac i kościół w Kurozwękach stał się ośrodkiem Kalwinizmu. Literacki opis pałacu znajdziemy w „Popiołach” Stefana Żeromskiego, który był tu częstym gościem, podobnie jak Józef Czapski. Jego obrazy zdobią komnaty pałacu. Po II wojnie światowej zabytek podupadł. W Kurozwękach powstał PGR. Dopiero w latach 90 – tych pałac powrócił do prawowitych właścicieli – rodu Popielów. Pałac z zewnątrz prezentuje się okazale. Wnętrza są raczej skromne. Wyjątek stanowi kaplica. Po zwiedzaniu pałacu można udać się do piwnic i lochów, wsłuchując się w legendy dotyczące Kurozwęk. Ogromną atrakcję stanowi osobliwa hodowla bizonów amerykańskich.
Przyznam, że podczas unikatowego bizon safari mocniej zabiło mi serce. Opowieści przewodnika o możliwościach tych ssaków tylko spotęgowały uczucie napięcia. Na dodatek dwa osobniki zagrodziły bramę. Pomimo faktu, że kierowca wozu kilka razy próbował objechać teren, musieliśmy odczekać ok. 15 minut, aż łaskawie „filigranowe bizonki” sobie pójdą 
Dopełnieniem pobytu w Kurozwękach musi być spacer pośród ścieżek labiryntu z kukurydzy. W ten sposób można sprawdzić zdolność orientacji w terenie.
Dzieciaki miały niezłą frajdę…do czasu, kiedy pierwszy raz zabłądziły. Kształt labiryntu przedstawiał postać Tadeusza Kościuszki. Wchodząc do wnętrza otrzymaliśmy mapę z punktami, gdzie znajdowały się pytania dotyczące Tadeusza Kościuszki. Odpowiedzi na pytania musieliśmy nanieść na krzyżówkę. Zadanie do łatwych nie należało. Pokonanie ponad 2 km ścieżek zajęło nam ponad godzinę. Co roku tworzy się nowy labirynt. Przechadzka krętymi ścieżkami labiryntu to inspirujące przeżycie. Warto tego doświadczyć
